Megapixels en chips

Omdat ik mijn dagen vul met het kijken naar wat de digitale beeldtechniek allemaal mogelijk maakt, vragen mensen mij af en toe welke fotocamera ze het beste kunnen kopen. Ik heb me voor genomen de dingen die ik interessant genoeg vind hier op dit blog te plaatsen.

Deze eerste keer over megapixels.  Één megapixel staat voor 1 miljoen pixels. Om een foto scherp af te drukken gebruikt men over het algemeen 300 pixel per inch (dpi). Om een afbeelding dus op A4 grote af te drukken zijn er iets meer dan 8 miljoen pixels nodig. Mocht u de foto aan de muur hangen dan is het meestal zo dat men er niet van dichtbij naar kijkt en dan voldoet een lagere resolutie ook prima. Op de grootste en scherpste monitor die dell verkoopt (62 centimeter (24 inch) a € 1 949,-) kunnen net iets meer dan 4 miljoen pixels.

Ik wil dan ook vooral duidelijk maken dat het aantal megapixel niet belangrijk is. Want tenzij u voor een glossy tijdschrift een twee pagina vullende foto wilt maken heeft u aan 8 megapixel meer dan genoeg. Toch is dit een onderdeel van digitale fotocamera dat altijd als eerste wordt genoemd in de reclame. Wat veel belangrijker is, is de grote van de sensor die de foto maakt. Hoe groter de CCD of CMOS chip is, die de foto vastlegt, des te beter. Dit heeft een aantal voordelen. Ten eerste is de afbeelding scherper omdat er meer informatie op de chip kan vallen. Ten tweede zorgt een grotere sensor voor minder ruis, doordat er meer ruimte is per pixel. Ten derde heeft het nog fotografische voordelen zoals scherpte diepte, wat betekend dat (bij een lage diafragma waarde) een bepaalde afstand scherp is.

Om camera’s te vergelijken kan men het aantal megalpixels te delen door het oppervlak van de chip. Sinds kort staat op de fotocamera site dpreview in het overzicht bij elke camera het aantal megapixel per vierkante centimeter.

Installatie

Hieronder onze promotie tekst bij onze installatie doorskope die te zien was bij het Amsterdam Shorts! festival. We willen het nog eens exposeren, wanneer hier nieuws over is dat hier te lezen.

Frank Hesselink en Dorus Oerlemans maakten eerder video-installaties, die onder andere bij V2 en het Over het IJ Festival te zien waren. In hun werk zoeken ze de grens op tussen interactie en narrativiteit. Ze hebben een beeldende en filmische manier van werken en laten vooral mensen zien die in gevecht zijn met zichzelf. Hun veelzijdige videowerk is te zien op www.cichee.tv.

Het thema kijken houdt Frank en Dorus al geruime tijd bezig. Hoe kan het ook anders als videoartiesten. Voor deze installatie hebben ze een van hun originele inspiraties aangepakt en verwerkt in een installatie: voyeurisme. De installatie geeft het gevoel anderen ongemerkt te kunnen bekijken, terwijl de kijker wellicht zelf bekeken wordt.

Digitale korrel

Nathan 2006

Waarom heeft bijna iedereen weerstand tegen digitalgrain (of -noise)? Want filmkorrel, zowel bij films als foto’s, wordt gezien als artistiek en grafisch. Er zijn zelfs fotografen, zoals Sanne Sannes, die vooral van dit element van fotografie gebruik maakte. Korrel ontstaat door lichtgevoelige negatieven (met hoge iso of asa waarde) te gebruiken. Echter bij digitale beeldopnames is men het erover eens, dat ruis die ontstaat doordat de beeldsensor erg gevoelig wordt ingesteld niet gewenst is. Voor het maken van opnames in donkere ruimtes is de digitale camerasensor lichtgevoeliger in te stellen, vergelijkbaar met het gebruiken van lichtgevoelige negatieven. Hierdoor is er minder licht nodig om een beeld te maken, een neveneffect is dat de sommige pixels uit de toon vallen.

Op fotosites worden alleen foto’s geplaatst als ze haarscherp zijn, en een foto wordt pas gepubliceerd wanneer er geen vreemd pixeltje meer te ontdekken is. Ben ik te paranoia als ik zeg dat dit weer een grote actie is om consumenten nog meer te verkopen. Want de oplossing tegen die ongewenste ruis is de nieuwste camera, die nu nog licht gevoeliger is. Of een set lampen en flitsers. Om de meeste strakke en zachte foto te creëren waarop te zien is dat normale mensen een schone huid hebben waar een etalagepop jaloers op kan zijn.

Ik wil een nieuwe trend starten. Stel je digitale camera zo gevoelig mogelijk in. Maak ook op de donkere momenten beelden. Zoek de vieze realiteit op. En laat de digitale chaos los.